İzmir'deki kadınlar, güçlü, güzel, kendine güvenen... Onları öyle tanıdım. Onlar güzel bir yaşamı hak ediyorlar. Benim terk etmek zorunda kaldığım şehir kadar güzel bir yaşamı hak ediyorlar! İstemeyerek ayrılmak zorunda kaldığım şehri…

Her bir kimliğin karşılığında, “Kadın” olmak içerisinde bir çok persona barındırıyor, pek çok görev, duygu, düşünce üretiyor bu çeşitlilik. Ve zaman zaman bu durum zorluyor bizi. İçinde bulunduğumuz toplum geleneksel bağlara önem veren ve kadının yerini belli kalıplara oturtmaya zorlayan bir yapı olunca kadının işi daha da zorlaşıyor. Dil ve kültür zihnimize yapışmış çoğu zaman. Tiyatrohane Genel Sanat Yönetmeni Erk Bilgiç tarafından, Strindberg’in “Den Starkare” oyunundan uyarlanan “Kimliksiz” oyununda çarpıcı bir şekilde anlatıldığı gibi, kendimizle yalnız kaldığımızda çıldırırcasına içsel sorgulamalar yaparız. Yansıttığımız personanın kriterlerine uymadığımız hissine kapılırız. Deriz ki bunu yüksek sesle çevremize anlatalım, duygularımızı dile getirelim, üzerinde konuşalım, tartışalım ve ilerleme kaydedelim.